Minister Ben Weyts besliste maandag dat de indoorsporten onder code geel komen te staan. Geen contact meer dus en meteen het einde voor alle basketbalcompetities vanaf U14 tot en met 9 november. Basket360.be luistert naar jullie reacties.
Code oranje heeft voor ons ook gevolgen: geen kleedkamers, douches of lavabo gebruiken”, zegt bestuurslid Piet Amez van Bobcat Wielsbeke. “Na een training dus in je bezwete kledij in een trainingspak mogelijks nog iets drinken in de kantine of naar huis. Aangenaam en hygiënisch is dat niet. In de kantine zijn het ook al kleine groepen trouwens.”
“De trainingen gebeuren contactloos met anderhalve meter afstand. We kunnen nog op fysiek en shooting werken, niet meer op spelsituaties wat toch inherent is aan een ploegsport. Bij de jeugd trainden we op bepaalde uren met meerdere ploegen in dezelfde zaal. Deze zijn tot nader order afgeschaft, wegens het mogelijks vermengen van bubbels.”
“We zijn natuurlijk ontgoocheld en het déjà -vu-effect is niet leuk, maar we begrijpen het wel. Alle mogelijkheden moeten aangewend worden om het virus in te dijken. Voorlopig tot na de herfstvakantie, maar de matchen zijn toch altijd de drijfveer om te trainen en we zien dit ook aan de graad van aanwezigheden op deze contactloze trainingen.”
“Wij hadden nu zaterdag een derby tegen Waregem. Wij staan eerste, dat zou een extra motivatie geweest zijn en brengt extra volk op de been. De matchen van september waren al uitgesteld, waar en hoe zal de bond nog gaatjes vinden om al die matchen te kunnen laten doorgaan?”
“Het is ook moeilijk gemotiveerd te blijven, bij spelers, coaches, bestuur, want de dreiging dat de competitie mogelijks nog verder, gedeeltelijk of definitief – we mogen er niet aan denken! – afgeschaft zal worden is er ook.”
“Een tweetal spelers van de senioren hebben we dit seizoen nog niet gezien. Hun vrouwen hebben een zwakkere gezondheid en alle risico moet vermeden worden. Leuk is anders voor een ‘familieclub’ zoals de onze.”
“Bij onze club zijn er nog geen besmettingen gekend. We hebben dan ook veel inspanningen gedaan. Eigen persoonlijke drinkflessen uitgedeeld, telkens ontsmetten van zaal en ballen…Â Systematisch testen kunnen we niet, maar indien er ergens een alarmbel afgaat, bijvoorbeeld een gemelde besmetting bij een tegenstander, dan vragen we onze leden om zich te laten testen of in quarantaine te gaan in overleg met de dokter.”
“Alle regels maken het extra moeilijk om de geijkte activiteiten die geld in het laatje moeten brengen te organiseren, zoals bijvoorbeeld ons eetfestijn. We kunnen dit voorlopig onder een andere vorm laten doorgaan, maar het is een zwaar inkomensverlies.”
“We zien soms ook bepaalde leden wat minder, wat de communicatie bemoeilijkt. Voor veel clubs is hun toekomst al bedreigd. Als al die kleine sportclubs niet meer zullen bestaan is dit een bedreiging voor ons sociaal leven en het sportief welzijn van onze kinderen.”
“Maar het belangrijkste is toch dat we hopen dat het ooit voorbij zal zijn, dus moeten we met ons allen alle mogelijke inspanningen doen om verspreiding te voorkomen. Hope this helps.”