Een stuk dat het lezen meer dan waard is…
Vandaag stuurde ik onderstaande mail naar Basketbal Vlaanderen. Benieuw naar jullie mening, ook indien ze anders is, laat Bart Boddin weten.
Beste
Gezien de huidige situatie, met een groot aantal sportzalen bezet door vaccinatiecentra, is een opstart van de competitie op 1 september mogelijks nog onzeker. Vanuit mijn ervaring als speler op landelijk en provinciaal niveau, jeugdcoach, jeugdcoördinator, VTS-cursusverantwoordelijke, vader van een speler en vanuit mijn opleiding en ervaring binnen sportmanagement heb ik een vrij brede kijk op het sportlandschap en de maatschappelijke evoluties die daarop invloed hebben.
Ik denk dat dit voor Basketbal Vlaanderen een kans kan zijn om te bekijken of een latere startdatum van de competitie iets is dat in de toekomst als standaard kan gehanteerd worden. Het afgelopen half jaar heb ik daarover veel partijen gehoord en kan ik besluiten dat starten op 20 september of zelf 1 oktober veel voordelen kan opleveren, ook voor Basketbal Vlaanderen. We evolueren steeds verder naar een individualistische samenleving waarin het steeds moeilijker wordt om mensen te engageren om een rol op te nemen in een sportclub.
Ik denk in de eerste plaats aan coaches, maar ik weet dat ook voor spelers, zelfs op landelijk niveau, het ‘vrij’ houden van de maand augustus soms moeilijk ligt. Een latere start geeft coaches en spelers meer balans tussen hun passie basketbal en hun relatie of gezin. Ook voor spelers die na een jeugdopleiding zouden kunnen doorstromen naar de lagere provinciale reeksen, blijkt de vroege start van de competitie soms een reden om deze stap niet te maken.
Zij houden van basketbal, maar zijn niet dermate ambitieus dat ze de maand augustus willen blokkeren. Anderzijds is een start van de competitie op 1 september niet wenselijk/verantwoord zonder enkele weken voorbereiding. Dit drempelverlagende argument geldt evenzeer voor de groep spelers die tijdens hun studies even afstand nemen van competitie, maar nadien opnieuw zouden kunnen instromen.
Voor clubs zou het dus betekenen dat men sneller coaches (en spelers) kan engageren. Coaches die zich wel reeds engageren worden steeds meer geconfronteerd met de moeilijkheden die de maand augustus meebrengt. Zelfs ambitieuze jeugdspelers kunnen niet steeds garanderen dat hun ouders de zomervakantie aanpassen i.f.v. basketbal.
Bovenstaande argumenten zouden zorgen voor minder dropout bij coaches en seniorspelers, hetgeen bijdraagt aan ‘meer mensen levenslang laten sporten’, hetgeen één van de doelstellingen is van Basketbal Vlaanderen. Het verschuiven van de competitie naar de maand mei (die nu amper wordt gebruikt in de meeste categorieën), hoeft niet te betekenen dat juli en augustus volledig basketloos zijn.
Dit schept voor clubs zelfs opportuniteiten inzake het organiseren van kampen, hetgeen een (zeer welgekomen) extra bron van inkomsten kan zijn voor clubs. Het voordeel hiervan is dat kampen meer flexibiliteit geven, zowel voor spelers als voor coaches. Tenslotte wordt lijkt ook de mogelijkheid tot het opleiden van coaches (waarbij ik al 10 jaar betrokken ben) in de zomerperiode te vergroten.
In het reguliere seizoen is dit voor vele coaches (zeker indien ze zelf nog speler zijn) moeilijk. Ook wat betreft het inplannen van docenten kan dit voordelen opleveren. Ik wil graag benadrukken dat het bovenstaande een poging is om mee te denken en het basketbal in Vlaanderen mee vooruit te helpen. Ik ben er steeds meer van overtuigd dat dit een logische volgende stap is. Gezien corona, is dit misschien wel het goede moment om deze te nemen.
Ik schrijf dit namens mezelf, maar vertolk wel de stem van vele coaches, spelers en liefhebbers van basketbal, ook buiten mijn eigen club.
Fijne groet, Bart Boddin